ارزیابی اثرات ایمونومدولاتوری اگزوزوم های مشتق از سلول های Treg بر تکثیر و بقای سلول های Tconventional و بررسی بیان miR-155 ،miR-326 ،miR-29a و miR-146a در اگزوزوم های مشتق از آنها در افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس
[پایان نامه]
مریم عظیمی محمد آبادی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۷
۱۰۸ص.
جدول نمودار
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
ایمنی شناسی پزشکی
مقدمه: مالتیپل اسکلروزیس (MS) یکی از بیماری های التهابی مزمن است؛ بنظر می رسد عملکرد ضعیف سلول های Treg یکی از مکانیسم های ایجاد MS باشد. سلول هایTregs قادر به ترشح اگزوزوم هایی هستند که حاوی مقدار قابل توجهی از پروتئین و RNA می باشند. این اگزوزوم ها قادر به انتقال محتویات خود به سایر سلول ها و تغییر فیزیولوژی سلول هدف هستند. از طرف دیگر، ازآنجایی که محتویات اگزوزومی هر سلول کاملا منحصر به فرد می باشد؛ بنابراین آنالیز محتویات اگزوزوم ها می تواند اطلاعات کمی و کیفی مناسبی ارائه دهد. در این تحقیق اثرات ایمونومدولاتوری اگزوزوم های مشتق از سلول های Treg بر روی تکثیر و بقای سلول های Tconventional بررسی و همچنین بیان miRa-326، miR-146a، miR-155a و miR-29a در اگزوزوم های مشتق از سلول های Tconventional افراد مبتلا به RRMS اندازه گیری شد. مواد و روش ها: ده بیمار مبتلا به MS توسط پزشک معالج (نورولوژيست) انتخاب شدند؛ همچنین از 10 فرد سالم به عنوان کنترل استفاده گردید. جهت جداسازی سلول هایTconventional و Treg به ميزان 30-25 ميلی ليتر خون از افراد دریافت شد. سلول های Treg و سلول هایTconventional از نمونه خون گروه های سالم و بیمار جدا شدند، پس از کشت 3روزه، اگزوزوم های مشتق از سلول های تنظیمی Treg تخلیص شدند؛ اگزوزوم های تخلیص شده از هریک از سلول های تنظیمی Treg افراد سالم و بیمار با سلول های CD25-TCD4+ کشت همزمان داده شدند، پس از گذشت 3روز از زمان کشت، اثرات ایمونومدولاتوری اگزوزوم ها برروی تکثیر و بقای سلول های CD25-TCD4+ با کمک روش CFSEdilution و Annexin-V سنجیده شد. به صورت موازی از سلول های-CD25 TCD4+ جدا شده از افراد بیمار و سالم که به مدت 3 روز کشت داده شده بودند، نیز اگزوزوم تخلیص شد و میزان بیان miR-326، miR-146a، miR-155 و miR-29a در اگزوزوم های جداشده به کمک RT-PCR بررسی شد. نتایج: این مطالعه نشان داد که درصد سرکوب تکثیر سلول هایTconv توسط اگزوزوم های مشتق از Treg در افراد بیمار نسبت به افراد سالم کمتر بود (17/1± 04/8 %در مقابل22/1± 5/12%). این اختلاف از نظر آماری معنادار بود( P-value=0.035)؛ همچنین اگزوزوم های مشتق از Treg بیماران در القای آپوپتوز در سلول های Tconv ضعیف تر از اگزوزوم های مشتق از Treg گروه سالم عمل کرده است (12/0±68/0% در مقابل13/0±29/1%)، این اختلاف نیز از نظر آماری معنادار بود(p-value=0.01). از نظر بیان microRNA، نتایج نشان داد که بیان miR-326 در اگزوزوم های مشتق از سلول های Tconv بیماران 5/7 برابر بیشتر از افرادسالم بود (P-value=0.007). در مورد بیان سایر microRNAها اختلاف معناداری بین اگزوزوم های مشتق از سلول های Tconv بیماران و گروه سالم مشاهده نشد(P-value=0.5).بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه یکی از مکانیسم های مهاری آلترناتیو Treg را نشان می دهد که ممکن است در ایمونوپاتوژنز MS مهم باشد. اگرچه علت نقص اگزوزوم های مشتق ازTreg در بیماران مبتلا به MS مشخص نیست اما به نظرمی رسد تغییر و مهندسی اگزوزوم های مشتق از Treg جهت بازگرداندن فعالیت مهاریشان می تواند به عنوان یک رویکرد درمانی در نظر گرفته شود. علاوه بر این نتایج نشان دادکه بیان miR-326 در اگزوزوم های مشتق از سلول های Tconv افراد بیمار بیشتراز افراد سالم است. از آنجایی که miR-326 نقش مهمی در پاتوژنز MS دارد، بنابراین اگزوزوم های حاوی miR-326 نیز یک هدف بالقوه درمانی محسوب می شوند.