این نسخه را شادروان بیانی در نشریه (۲/ ۴۵) و راهنمای کتاب (۴/۳ ص۲۳۹) شناسانده و علی موید ثابتی هم در دیباچه اسناد و نامههای تاریخی (ص۱۲) از آن یاد کرده و دانشپژوه آن را خوانده و در مجله وحید (۴/۱۱ ص۱۰۵۷) از آن سخن داشته است.
این نکتهها نیز در این جا آورده میشود:
۱. از منشآت صاینالدین ابو محمدعلی ترکه خجندی (د: ۸۳۵ق.)
در نسخهای از رسائل او در مجلس چندتایی هست (فرهنگ ایران زمین ۱۴/ ۳۰۷) و در منشآت دانشکده ادبیات (۱/ ۴۴۹) هم از او یاد شده است (نیز مجموعه مک گیل).
۲. قوامالدین محمد یزدی (د: ۸۳۰ق.) برادر شرفالدین علی بن ضیاءالدین ابیبکر حسین بن علی یزدی (ص۸۲) درگذشته ۸۵۸ باید باشد و از او است دیوان و منشآت مورخ ۸۲۸ق. نسخه ش ۲۵۷۶ دانشگاه که با نسخه ما مربوط است، رسالهیی در اخلاق و سیاست که در آن از فتحنامه سلطانی «گویا همان فتحنامه صاحبقران» یاد شده است (ش ۳۹۸۲ دانشگاه) آن همان انیسالناس شجاع است نه از وی (راهنمای کتاب، ۱۴/ ۷۶۳)، پس از اینجا برمیآید که گردآورنده نسخه ما در ۸۷۸ق. کسی دیگر جز قوامالدین محمد یزدی خواهد بود و گویا کسی دیگر آن را در ۹۰۵ق. نوشته است.
۳. درباره دیباچه ترجمه شمسیه که در این نسخه هست باید دانست که مولی علاءالدین علی بن محمود بن محمد شاهرودی بسطامی هروی رازی فخری حنفی مصنفک (۸۰۳-۸۷۵ق.) شرحی به فارسی بر شمسیه کاتبی دارد (چلبی) که در روز پنجشنبه ۱۰ ع۱/ ۸۶۳ آن را به پایان برده و نسخه اصل آن به خط خود او در قاهره هست.
نک: فهرست طرازی، ۲/ ۳۳۵ ش۲ فلسفه و منطق فارسی طلعت.
این ترجمه که به نام علاءالدین ابوالمظفر سلطان محمد شده و اهم هم گویا همان سلطان محمد میران شاه پسر بایسنقر (۹۰۵-۸۵۵) است همان جز شرح فارسی مصنفک است.
۴. در جامع مفیدی (۳/ ۲۵۱) از خواجه کمالالدین محمد اشکذری و پسرش خواجه عبدالقادر مستوفی یزد نام برده شده است. دانسته نشد که او را با ابوالکریم بن علی اشکذری منشی چه نسبتی است. این یکی هم به گواهی نسخه ش ۲۵۷۶ باید ابوبکر بن علی اشکذری باشد نه ابوالکریم که در دانشگاه یاد شده است.