تصوف در کردستان از آغاز شکل گیری تا پایان دوره قاجار (با تاکید بر طریقت های قادریه و نقشبندیه)
نام نخستين پديدآور
رضوان عارف عباس
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
حقوق وعلوم اجتماعی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۲
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۴۱ص.
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری
نظم درجات
تاريخ، گرايش تاريخ ايران بعد از اسلام
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۲/۰۶/۰۵
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
طریقتهای صوفیانه قادریه و نقشبندیه که در قرون نهم تا چهاردهم هجری در کردستان رواج یافتند از جمله گروه های ذی نفوذ اجتماعی و سیاسی در قرون بعدی شدند و تحولات سیاسی این منطقه را تحت تأثیر قرار دادند. خلاء قدرت در منطقه و شرایط سیاسی و اجتماعی قرون سیزدهم و چهاردهم هجری و همچنین جاذبه تودهای تصوف، از جمله عواملی بودند که موجب گسترش تصوف در کردستان شد. شیوخ قادریه و نقشبندیه با توجه به شرایط و وضعیتهای سیاسی متفاوت رویکردهای مختلفی را در ارتباط با قدرتهای سیاسی اتخاذ می کردند. روابط نزدیک آنها با حاکمان اردلان، بابان، قاجاریه و عثمانی در مقاطعی از زمان و تقابل و درگیری نظامی با آنها در مقاطعی دیگر مصداق چنین رویکردی است. پژوهش حاضر با شیوه توصیفی تبیینی و با استفاده از منابع کتابخانهای در پی آن است که ضمن روایت فرایند گسترش، انتشار و نفوذ طریقت های صوفیانه (قادریه و نقشبندیه) در کردستان ایران و عراق امروزی، چگونگی و چرایی روابط این طریقت ها با قدرت های سیاسی محلی و حکومت های ایران و عثمانی را نیز مورد بررسی قرار دهد.
متن يادداشت
AbstractSufi methods (Movements) of Qaderi and Naqshbandi which flourished during ninth to fourteenth centuries in Kurdistan were among the groups which had social and political influence during the aforementioned period of time and impacted political situation in the region. The power vacuum in the region and social as well as political conditions during thirteenth and fourteenth centuries, according to islamic calendar, along with mass gravitation of sufism were among the factors which resulted in expansion of sufism in Kurdistan. Qaderi and Naqshbandi Sheikhs and leaders based on the various political situations, took different stances towards political powers. Sometimes, their close relation with Ardalan, Baban, Qajaris, and Ottoman leaders on the one hand, and their confrontation and military opposition on the other hand, is a clear indication of their dynamic stances.The current descriptive method via using library and written sources attempts to describe and analyse the expansion and influence of these sufi methods, Qadrei and Naqshbandi, in Kurdistan of current Iran and Iraq as well as the quality and the type of their relations with local authorities and Ottoman and Iran governments.
عنوانهای گونه گون دیگر
عنوان گونه گون
Sufism in Kurdistan from the beginning of its formation until the end of the Qajar period (With emphasis on the methods of Qaderieh and Naqshbandiyya)
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )