ترمیم ضایعه نخاعی ایجاد شده در مدل حیوانی رت با استفاده از افزایش بیان miR-219 در سلولهاي بنيادي اندومتريال رحم انسان اینکپسوله در فیبرین
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
مرضیه جلالی منفرد
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
1398
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
103ص.
ساير جزييات
جدول نمودار
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی(PHD)
نظم درجات
مهندسی بافت
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
آسیب نخاعی از عوامل مهم اختلالات حسی حرکتی و یا ترکیبی از این موارد است. الیگودندروسیتها یکی از انواع سلولهای گلیالی در سیستم عصبی مرکزی هستند که غلاف میلین را تشکیل می دهند و در اطراف چندین آکسون عصبی پیچیده می شوند. در ضایعات نخاعی از بین رفتن الیگودندروسیتها و دمیلینه شدن آکسونها باعث از دست رفتن عملکرد نورونها می شود. امروزه سلول درماني اميدهاي فراواني را براي درمان بیماریهای نورودژنرتیو ايجاد نموده است که به وسیله جایگزینی یک سلول سالم میلینه کننده به جای سلول آسیب دیده می باشد. . بنابراین الیگودندروسیت پروژنیتورها می توانند منبع مناسبی برای جایگزینی الیگودندروسیت های از دست رفته در ضایعات نخاعی باشند. سلول های استرومایی اندومتر رحم یکی از انواع سلول های بنیادی مزانشیمی بالغ می باشند و به عنوان یک منبع سلولی مناسب و در دسترس برای سلول درمانی محسوب می شوند. miRNAها مولکول های 20-25 نوکلئوتیدی هستند که بیان پروتئین ها را در سطح پس از رونویسی با اتصال به ناحیه UTR`3 مربوط به mRNA هدف و تخریب آن تنظیم می کنند. miRNA ها در تکثیر و تمایز سلول ها نقش مهمی را دارند و چندین مطالعه نشان داده است که miR-219 با سرکوب کردن فاکتور های رونویسی Sox6, FoxJ3, PDGFRa, ZFP238 Hes5, که فاکتورهای موثر در تکثیر سلولهای پیش ساز الیگودندروسیتی هستند، منجر به تمایز سلول ها به الیگودندروسیت ها می گردند. در مطالعه حاضر سلول های اندومتریال رحم انسان بعد از پاساژ سوم برای تمایز به پروژنیتورهای الیگودندروسیتی با استفاده از افزایش بیان miR-219 مورد استفاده قرار گرفتند. این مطالعه بر روی 20 موش صحرایی ماده انجام گرفت و مدل ضایعه نخاعی توسط کلیپ آنوریسم ایجاد شد. ده روز بعد از ایجاد ضایعه، سلولهای تمایزی به محل ضایعه تزریق شدند. وضعیت حسی و حرکتی حیوانات هر هفته تا 10 هفته بعد از تزریق با انجام تست حرکتی BBB و تست های درد بررسی شد و سپس ارزیابی بافتی شامل بیان ژن O4، اندازه حفره ایجاد شده داخل ضایعه و میزان میلیناسیون انجام شد. بررسی نتایج، بهبود حسی حرکتی را در گروههای تزریق سلول نسبت به گروه کنترل نشان داد ولی بین گروهی که سلول تمایز یافته به پروژنیتور الیگودندروسیتی تزریق شده بود با گروهی که سلول تمایز نیافته تزریق شده بود تفاوتی از نظر بهبود حسی حرکتی وجود نداشت.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
ضایعه نخاعی
موضوع مستند نشده
درد نوروپاتیک
موضوع مستند نشده
ریمیلیناسیون
موضوع مستند نشده
سلولهای بنیادی رحم انسان
موضوع مستند نشده
miR-219
موضوع مستند نشده
فیبرین هیدروژل
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )