در این مقاله نگارنده ارایه مبنایی در جهت مشروعیت اقدامات تامینی و تربیتی، نشان می دهد شریعت اسلام از مساله تامین جامعه از نظر بزهکاری و اصلاح و تربیت مجرمین غفلت نکرده و بسیاری از تدابیری که امروزه در کشورهای غربی تحت عناوین اقدامات تامینی و تربیتی و مجازاتهای تکمیلی و تبعی وضع و اجرا می شود، سابقه علمی در صدر اسلام داشته است، و از نظر اسلام نه تنها مجازات مجرمین منافاتی با اصلاح و تربیت و بازپروی آنان و پیشگیری از تکرار جرم ندارد و بلکه این امور مورد تاکید و مطلوب شرع می باشند.