مختصری بر مضامین عرفانی مشترک در قرآن، مولوی و ولدنامه
نام نخستين پديدآور
امیدوار مالملی
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
ساوه
تاریخ نشرو بخش و غیره
پاییز/1387
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه آزاد اسلامی ساوه
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
ولد نامه کتابی است در تفسیر دقایق و معانی عرفانی، اخلاقی، شرح و اخبار و احادیث و تفسیر آیات قرآن همراه با ذکر امثال و بیات، حکم و کنایات، نوادر لغات و ترکیبات و اعلام و احوال مولانا جلال الدین (متوفی 672 هجری)، برهان الدین محقق (638-561 ه.ق)، شمس تبریزی (متولد 582 ه.ق)، صلاح الدین زرکوب (متوفی 657 ه.ق) و دیگران که تصویری درست از زندگی جسمانی و روحانی مولانا و حالات و مقامات مریدان و مصاحبان او را منعکس می کند. این اثر حدود ده هزار بیت است که در سال 690 هجری به وسیله سلطان ولد (ولادت 623 وفات 712 ه.ق) فرزند ارشد مولوی و در بحر خفیف سروده شده است. با عنایت به ابعاد گوناگون مثنوی معنوی و تاثیرپذیری اصول عقاید صوفیان مسلمان، به ویژه مولانا از قرآن کریم، احادیث و اخبار مربوط بدان، و پای بندی مولویه به صحبت و سماع و وجد، در می یابیم که سلطان ولد شاید اولین شاعر صوفی باشد که تحت تعلیمات مولانا توانست روش پدر را در شعر تعلیمی صوفیانه سرمشق خود قرار دهد و نتیجه این که قرآن کریم هدایت کننده انسان ها و مثنوی مولوی راهگشای بسیاری از مشکلات مثنوی ولد نامه است و فهم اسرار کلمات و عبارات پسر جز به وسیله اطلاعات راهگشای پدر، میسر نیست، به طوری که سایه پدر را بر تمامی آثار او می توان احساس کرد. سلطان ولد در احیای طریقت مولویه اهتمام خاص داشت و در طی حیات خویش کوشید تا در تالیف و تصنیف آثارش شیوه پدر را تقلید کند. این مقاله کوشیده است برخی از این تاثیرپذیری ها و جلوه های مشترک را در زمینه اصطلاحات عرفانی معرفی کند.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
هدایت خلق;سلطان ولد;قرآن;مولوی;هدایت الهی;مولویه;ولد نامه;مضامین عرفانی;قرآن;مولویه ( از صوفیه);مثنوی;
تقسیم فرعی موضوعی
امامت;ظاهر و باطن;فنا;استغفار;جبر و اختیار;تصوف;امانت;بقاء;صفات خدا;وحی;عالم امر و عالم خلق;الوحی;ترک تکلف;پرده و حجاب;قبض و بسط;مقتضای حال و مقام;طریقت;اسماء جامع(بین ظاهر و باطن);اسماء الهی((اخص)، مقابل اسماء ربوبی خاص);مقام فناء;رتبه بقاء(مقابل مراتب ف