آغاز مقدمه: بسمله مطلع و مقطع هر سخن نام نامی ناظمی را در خور است...
متن يادداشت
آغاز دیوان: چو ریزی از لب لعل شکرفشان گوهر/ عجب که آب نگردد به بحر و کان گوهر
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
مولف پسر بزرگ فتحعلی شاه که در ۱۲۰۳ق. بدین جهان پای گذارد و در ۱۲۳۷ق. به جهان دیگر رخت بربست. از مندرجات ص ۷۸-۷۹ برمیآید که پدرش به یاد او و شعرش افتاده و دولت از این موهبت شادکام شده و در این باب گوید:
متن يادداشت
ز هر کار جهان پیچ در پیچ/ رضای شاه میجویم دگر هیچ
متن يادداشت
همیشه شادم از الطاف خسرو/ خصوص اکنون که کرده شفقتی نو
متن يادداشت
شده بحر محیط از قطره پرسان/ به فکر مور افتاده سلیمان
متن يادداشت
ز شعر من بپرسیده خبر باز/ و زان پرسش مرا کرده سرافراز
متن يادداشت
از آن دم کاین بشارت را شنیدم/ نمیدانم که از شادی چه دیدم
متن يادداشت
این دیوان دیباچهای بسیار فصیح به نثر روان دارد و در پایان آن قصیدهای است در مدح و ثنای مولف و مولفه از شاعری که خود را صادق، ناطق تخلص معرفی کرده و تاریخ این نظم و ترتیب را در ۱۲۲۸ق. معین نموده و نویسنده نسخه را نصیر الخطاطین شناسانده و میرساند که از نسخه کنونی بخشهای بسیاری افتاده است و چند بیت آخر قصیده که شامل تاریخ و نام شاعر میباشد این است:
شد استکناب از خط نصیر خیل خطاطان/ که رسم الخط ز خطش میکند منشی چرخ انشا
متن يادداشت
غرض این طرفه دیوان مزین چون مدون شد/ دو مصرع صادق ناطق پی تاریخ کردانها
متن يادداشت
چو درج لولو اعلی بود، دیوان دولتشاه = ۱۲۲۸/ بود هر مصرع از دیوان دولت لولو زیبا = ۱۲۲۸
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
تزئینات نسخه:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
صفحات بخش نخستین این مجموعه با طلا و از آن بخش دوم با شنگرف جدولکشی گردیده.
متن يادداشت
ترمه.
متن يادداشت
تیماجی.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
پشت صفحه نخستین یادداشتی است مورخ ۱۲۷۷ق. و پشت صفحه اول در ۱۲۸۹ق. یادداشتی گردیده مبنی بر اینکه نویسنده این یادداشت، این دو نسخه را که جدا بودهاند با یکدیگر در یک مجلد گذارده است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر