ارزیابی مروری نظام مند ایمنی و اثربخشی سلول درمانی از طریق سلولهای بنیادی مزانشیمی در درمان بیماری های التهابی روده مقاوم به درمان دارویی
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
آذین اعتمادی منش
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۷ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۶/۳۰
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: بیمار کرون دسته ای از بیماری های التهابی مزمن عود کننده میباشد که به واسطه ی آسیب لایه های مختلف بافت روده توسط سلولهای ایمنی التهابی ایجاد می شود. فیستول های پری آنال یکی از عوارض مهم و آزاردهنده ی این بیماری میباشد که گاهی به هیچ یک از درمان های دارویی موجود پاسخ نداده و ناچار به انجام مداخلات تهاجمی تر برای بهبود علائم هستیم. سلول درمانی به وسیله ی سلولهای بنیادی مزانشیمی روشی بالقوه اثربخش در درمان این فیستول های مقاوم به درمان میباشد که می تواند جایگزین روش های تهاجمی تر درمان شود.در این مطالعه ما به مرور نظام مند کارآزمایی های بالینی درباره اثربخشی و عوارض سلول درمانی به وسیله سلولهای بنیادی مزانشیمی در درمان فیستول های پری آنال ناشی از بیماری کرون پرداختیم.روش کار: در این مطالعه یک مرور نظام مند در پایگاه های اطلاعاتی Scopus، CRD، Cochrane، Pubmedو Trip با استفاده از کلیدواژه های مناسب صورت گرفت. سپس مطالعات مرتبط غربال شده و از لحاظ کیفیت مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت نتایج جمع بندی، تجزیه و تحلیل و تفسیر شد.یافته ها: پس از جستجوی پایگاه های داده و غربالگری نتایج توسط 2 نفر در نهایت 20 مطالعه وارد این تحقیق شدند. در این 20 مطالعه مجموع 596 بیمار تحت مداخله قرار گرفتند که بیشترین حجم نمونه 212 نفر و کمترین 3 نفر بود. بیشترین نوع سلول بنیادی استفاده شده سلول بنیادی مزانشیمی اتولوگ مشتق از چربی بود که در 13 مطالعه استفاده شد. در 14 مطالعه سلول های بنیادی اتولوگ و 6 مطالعه سلولهای آلوژن بررسی شدند. 17 مطالعه سلولهای بنیادی مشتق از چربی و 3 مطالعه سلولهای بنیادی مشتق از مغز استخوان را بررسی کردند. 11 مطالعه بلند مدت (بیش از 6 ماه) و 9 مطالعه کوتاه مدت (6 ماه یا کمتر) در بین مطالعات بود. بیشترین عارضه مشاهده شده به ترتیب آبسه پری آنال و درد محل تزریق بود. در 5 مطالعه بیماران در صورت عدم وجود شواهد بهبودی طبق صلاحدید محققین دوزهای مکمل سلول بنیادی دریافت کردند. تنها 6 مطالعه گروه کنترل داشتند. 11 مطالعه شواهد بهبودی رادیولوژیک فیستول ها را به کمک MRI بررسی کردند. مهمترین محدودیت های این مطالعات نبودن گروه کنترل و کوتاه بودن زمان فالوآپ بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه میتوان گفت سلول درمانی به وسیله ی سلولهای بنیادی مزانشیمی از طریق تزریق لوکال گزینه ای بسیار مطلوب با اثربخشی قابل ملاحظه و بدون عوارض نگران کننده میباشد. با این حال نوع، میزان و نحوه ی تزریق این سلولها در مطالعات مختلف تفاوت داشت و بررسی بیشتر هریک از این روش ها میتواند تفاوت اثربخشی آن ها را آشکارتر کند.