؛ استاد راهنما: سید محمود علوی؛ استاد مشاور: محمد رسائی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: دانشگاه قرآن و حدیث(پردیس تهران)
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۲
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۵۷ص.
GENERAL NOTES
Text of Note
کلیدواژه: جرم انگاری، حجاب و عفاف، بی حجابی، مبانی فقهی، مبانی حقوقی.
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
کتابنامه: ص.: ۱۵۴ - ۱۵۷؛ همچنین به صورت زیرنویس
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
فقه و مبانی حقوق اسلامی
Date of degree
۲۹/۲/۱۳۹۲
Text preceding or following the note
۵/۱۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
جرم انگاری یکی از ابزارهای مهم سیاست جنایی هر کشور، در مقابله با بزهکاری و انحرافات اجتماعی است که به موجب آن قانونگذار با در نظر گرفتن هنجارها و ارزشهای جامعه، فعل یا ترک فعلی را ممنوع و برای آن ضمانت اجرای کیفری تعیین میکند. با توجه به اینکه «بی حجابی» در قانون مجازات اسلامی به عنوان جرم مطرح گشته، در این تحقیق به بررسی ملاک های جرم انگاری «بی حجابی» در فقه و حقوق موضوعه و ارکان اختصاصی جرم«بی حجابی» پرداخته شده است. بر اساس آیه 19 از سوره نور خداوند متعال، با قرار دادن حق تعزیر برای حاکم شرع دست او را برای مبارزه با فساد و فحشاء در جامعه باز گذاشته است، بنابراین ادله تعزیرات و به عبارت دیگر قاعده فقهی «کل من خالف الشرع فعلیه حد او تعزیر» یکی از ملاک های جرم انگاری«بی حجابی» است، از آنجا که با رعایت نکردن حجاب اسلامی، نظم عمومی، سلامت روانی و امنیت اخلاقی جامعه و خانواده آسیب می بیند، بدحجابی در شمار جرایم عمومی است که جرم انگاری آن با تعاریف ارائه شده از جرم نیز سازگار می باشد، بنابراین با توجه به ادله امر به معروف و نهی از منکر، ولایت حکومت و دولت اسلامی بر امور حسبه، لزوم تامین نظم اجتماعی و امنیت عمومی، جرم بدحجابی از طرف حکومت اسلامی و قانونگذار قابل تعقیب می باشد. از آنجا که رعایت مصالح و منافع فردی و اجتماعی و دفع مفاسد، اساس تمام مجازات و فلسفه ی احکام قضائی است، یکی دیگر از ملاک های جرم انگاری «بی حجابی» را می توان وجود مصالح و فوائد در قانون حکیمانه حجاب و مضرات و مفاسد در «بی حجابی» بدانیم،نظام کیفری اسلام نیز تابع مصالح ای از جمله (نفس، عقل، دین، نسل، و مال) می باشد که هر کدام از اینها ملاکی برای جرم انگاری یک عمل محسوب می شوند که بدحجابی با همه این ملاکها و مصالح ارتباط دارد. بنابراین با توجه به مطالب فوق جرم انگاری «بی حجابی» امری عقلائی و بر مبانی مستحکم فقهی و حقوقی استوار است.