GENERAL NOTES PERTAINING TO DESCRIPTIVE INFORMATION
1
2
Text of Note
این نادره مجموعه اقسام سخن/ گلهای کلام را بود چون گلشن// بفروخته از بیاض آن عارض حور/ دلسوخته از سواد این مشک ختن، این نه مجموعهای است بل مجمعیست از الفاظ معانی رنگین و این نه بیاضی است بلکه سوادی است از زلف و رخسار حورالعین.
Text of Note
به چشم طمع نظر در اوراق این سفینه نکنند و به اغوای شیطانی جزوی از اجزای آن مجزا نسازند. هر که جزوی کند ز اجزایش/ باد عضوی جدا ز اعضایش، والسلام علی من اتبع الهدی.
NOTES PERTAINING TO TITLE AND STATEMENT OF RESPONSIBILITY
Text of Note
مولف ناشناخته است.
NOTES PERTAINING TO PHYSICAL DESCRIPTION
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
رکابه نویسی:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
Text of Note
نستعلیق.
Text of Note
عناوین و نشانیها شنگرف.
Text of Note
در منشآت و حکایت خجسته فرجام و رساله آخر بین اشعار سه نقطه یا سه ویرگول مثلثی شکل شنگرف.
Text of Note
سطور چلیپا و معمولی.
Text of Note
دارد.
Text of Note
نخودی آهار مهره.
Text of Note
تیماج مشکی با ترنجی هشت ضلعی در وسط و جدول. دو رو. درون قهوهای. یک لا. با مهر ذکر شده در پایین در هر دو طرف جلد. قطر: ۳/۳.
NOTE RELATING TO THE COPY IN HAND
1
Text of Note
نسخه برگ شمار قدیمی دارد که تا ص ۳۲۳ ادامه پیدا کرده.
Text of Note
از مقایسه این برگ شمار با صحافی کنونی نسخه مشخص میشود که برگها جابهجا شدهاند.
PROVENANCE NOTE
3
3
2
1
Text of Note
در ص ۱ مهر مربع و تملکی سیاه شده که از آن تنها کلمه دارالسلطنه اصفهان خوانده میشود.
Text of Note
ص ۱۲ مهر مربع: «لطیف بن ابراهیم...۱۲».
Text of Note
ص ۱۴۴ مهر مستطیل «العبد المذنب... علی».
Text of Note
ص ۲۰۰ مهر مربع کمرنگی به نقش: «لا اله الا الله الملک الحق المبین عبده یوسف».
Text of Note
ص ۴۴۰ دو مهر مستطیل به نقشهای «اللهم صل علی محمد و آل محمد» و «الهی بحق نبی ولی/ ببخشا گناه محمدعلی ۱۱۳۴».
Text of Note
روی جلد مهر صحاف درون ترنج به نقش: «الهی بحق نبی و ولی/ نظر کن سوی محمدعلی ۱۱۷۱» در هر دو طرف جلد.
Text of Note
ص ۱۴۴ وقفنامه بیاض بر اولاد ذکور با تولیت ملا احمد.
Text of Note
خریداری از عزیز امینی شرعی در خرداد ۱۳۴۸ش.
EXTERNAL INDEXES/ABSTRACTS/REFERENCES NOTE
Name of source
نک: نشریه نسخههای خطی، ۷/ ۱۷۹ و ۲۷۲ - ۲۷۳؛ دانشگاه تهران، ۱۲/ ۲۷۵۵ - ۲۷۵۶؛ مجلس، ۳۷/ ۱۳۴؛ ملک، ۷/ ۲۳۵ (در آن جا احتمال دادهاند تالیف نصیرای همدانی باشد). در نسخه ش ۲۵/ ۹۰۸۷ که در همین جلد معرفی میشود از ابوالفیض فیضی دانسته شده است.