ویژگی خاص امام علی (ع) آن است که بسیاری از آموزه های دینی را در مقام حکومت در این حوزه تطبیق کرده اند. لذا دیدگاه هایی در مسائل اجتماعی و سیاسی و اقتصادی دارند. حال مسئله اصلی این است که، خطوط کلی و روش های درست استفاده از مال و سرمایه ی مالی، از دیدگاه گفتا ر و رفتار آن حضرت، و پیامهای ایشان در حوزه چیست؟ الف) امام علی در مواردی از مال و ثروت به خوبی یاد کرده اند و آن را ابزاری جهت کسب خشنودی خداوند می شمارند ولی در اکثر موارد ازآن به عنوان بی تقوای و شهوت رانی یاد کرده اند. از نظر ایشان، اگر مال و ثروت در جهت کارهای خیر و به نیت قرب الهی جمع آوری شود، بسیار ممدوح است ولی متأسفانه در بیشتر موارد، عکس مطلب صادق است، یعنی افراد متمول، مال را برای رفاه و آسایش و خوشگذرانی بیشتر خود و خانواده خویش جمع آوری می کنند، لذا از عهده مسئولیت خطیری که خداوند بر دوش آن ها نهاده _ یعنی رسیدگی به فقرا و نیاز مندان_ شانه خالی می کنند. ب) نوع مصرف دارائی و ثروت، در نظر امام ملاک (ع) مطلوبیت ثروت قرار گرفته است. لذا از دیدگاه حضرت مالی که در مدار الهی خود در جریان است، یعنی در راه خدا و در مسیری صحیح مصرف می شود، نمی تواند عامل طغیان و شهوت رانی، و سبب فتنه فساد باشد. ج) از طرفی هم فقر یک معضل اجتماعی بسیار خطرناک است که در مباحث عمده اقتصادی مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. فقر هم مانند دیگر مشکلات و معضلات، دارای عللی است، از جمله: بیکاری، انباشته شدن مال و سرمایه نزد ثروتمندان، اسراف و تبذیر، احتکا و انبار کردن کالا ها توسط عده ای خاص، گوشه گیری و عبادت کردن صرف، بخل و جمع آوری مال و سرمایه. امام علی (ع) مسئولیت ثروتمندان را در این بین بسیار مهم بیان می کنند، لذا از نظر ایشان، توانگران و ثروتمندان در کنار دولت و حکومت، مسوول تامین نیازهای فقرا هستند، چرا که خداوند در اموالشان حقی را برای فقرا مقرر داشته که باید ادا شود.
TOPICAL NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
علی بن ابیطالب،(ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت - ۴۰ق