روشن فکری دینی، اصطلاحی جدید است که پس از انقلاب اسلامی ایران وارد ادبیات سیاسی گردید و به جریان ها و نحله های متفاوت، و البته دارای تفکر التقاطی تقسیم گردید. روشن فکران دینی تلاش نمودند با تفسیر و تلقّی جدید از دین، هم گوهر و اصل دین را حفظ نمایند و هم د
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
دین و سکولاریسم;شهید آوینی;ما و غرب;حکومت و حاکمیت;روشنفکری دینی;مردم سالاری دینی;سنت و تجدد;