ارائه مدل تخصیص ترافیک بین دو مسیر آزادراهی و غیر آزادراهی
محمود قربانی
بهنام امینی
حمل و نقل
برنامه ریزی
آزادراهها
مسیر آزادراهی و غیر آزادراهی
قزوین:دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
۱۳۸۱-۱۳۸۰
الف،۱۴۶ص.:جدول،نمودار
کارشناسی ارشد
برنامه ریزی حمل و نقل
کتابنامه :ص. ۸۸
رافیک آزادراه های ساخته شده در سال های اخیر در ایران نشان می دهد با وجود صرف منابع مالی هنگفت ، بار ترافیکی بعضی از آنها مطابق پیش بینی های اولیه نیست و از نظر اقتصادی ، احداث آزاد راه های فوق قابل توجیه نمی باشد . برای برنامه ریزی احداث آزادراه های جدید ، نیاز به مدل هایی است که بتوان تقاضای ترافیک بین دو شهر رابین مسیر آزادراهی و مسیرغیر آزادراهی تقسیم نمود ، با توجه به اینکه عوامل مختلفی درانتخاب مسیر دخالت دارند و زمان سفر تنها عامل موثر نیست و هزینه سفر ، راحتی سفر و دستری راه نیز در انتخاب مسیر دخالت دارند ، پس با یک تابع احتمالی ، ترافیک بین دو مسیر توزیع می شود و احتمال انتخاب هر مسیر با توجه به مطلوبیت هر مسیر از تابع لاجیت قابل محاسبه است و مطلوبیت مسیر تابعی از عوامل زمان سفر ، هزینه سفر و دسترسی راه می باشد . برای تهیه مدل مطلوبیت مسیر ، عوامل زمان سفر ، هزینه سفر و دسترسی راه در آزادراه های محورهای (قم - تهران) ، (کرج - قزوین) ، (قزوین - تاکستان) ، (تاکستان - ابهر) و (ابهر- زنجان) اندازه گیری و بررسی شده اند که نشانگر یک رابطه خی بین عوامل زمان سفر و هزینه سفر و مطلوبیت مسیراست و با پرداخت اطلاعات اندازه گیری شده مدل مطلوبیت مسیر بدست آمده است و بااستفاده از مدل لاجیت درصد استفاده ازمسیر آزادراهی و مسیر غیر آزادراهی محاسبه شده است که باتوجه به هزینه عوارضی آزادراه و ترافیک پیش بینی شده آزادراه می توان احداث آزادراه را از نظر اقتصادی بررسی نمود و آزادراه های کشور را از نظر اقتصادی اولویت بندی نمود .