عنوان

مقایسه کارایی ازن تراپی و درمان مدیکال بر سطح سرمی TNF-α و hs-CRPو بهبود علائم نورولوژیک در مرحله ی بازتوانی مبتلايان به سكته ي مغزي ايسكميك

شماره

پ۳۵۸۳

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

مقایسه کارایی ازن تراپی و درمان مدیکال بر سطح سرمی TNF-α و hs-CRPو بهبود علائم نورولوژیک در مرحله ی بازتوانی مبتلايان به سكته ي مغزي ايسكميك

نام عام مواد

[پایان نامه]

نام نخستين پديدآور

سید هادی حسینی پور

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشگاه علوم پزشکی کاشان

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۳

نام خاص و کميت اثر

۷۵ص.

متن يادداشت

لوح فشرده

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکترای تخصصی

نظم درجات

بیماری های مغز و اعصاب

متن يادداشت

مقدمه: سکته مغزی دومین علت شایع مرگ و میر در جهان بعد از بیماری‌های قلبی است و علت عمده معلولیت‌های طولانی مدت در بیماران می‌باشد. در این مطالعه قصد داریم تا علاوه بر بهبود وضعیت سلامت بیماران سکته ی مغزی، به مقایسه کارایی ازن تراپی و درمان مدیکال بر سطح سرمی و بیان ژن فاکتورهای مذکور در مرحله ی بازتوانی پرداخته و علائم نورولوژیک آنان را نیز مورد بررسی قرار دهیم. مواد و روش ها: این پژوهش، مطالعه ای Inventional بوده و در سال 97 در بیمارستان آیت اله یثربی کاشان و بر روی 72 نفر از مبتلایان به سکته ی مغزی مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان انجام شد. بیماران به دوگروه تقسیم شدند.36 بیمار گروه اول(گروه کنترل) داروی مدیکال دریافت کرده و فیزیوتراپی شده و 36بیمار گروه دوم(گروه مداخله) علاوه بر اقدامات ذکر شده، از ازن تراپی نیز سود بردند. شدت بیماری در ابتدا و انتهای مطالعه بوسیله ی سیستم کمی سازی NIHSS و mRs گرفته شد. تعیین سطح سرمی TNF-α و hs-CRP نیز به روش الایزا انجام گردید. سپس داده‌ها بوسیله ی نرم افزار SPSS16 آنالیز شد.یافته ها: نتایج نشان داد شاخص های NIHSS و MRS پس از درمان مدیکال کاهش معناداری داشتند(001/0>P). بطوریکه میانگین شاخص های کلینیکی و آزمایشگاهی در بیماران تحت درمان مدیکال در NIHSS قبل از درمان 19/10 و پس از درمان 19/8 شد. همچنین در فاکتور MRS این شاخص قبل از درمان 28/3 و بعد از درمان 83/2 شد. در گروه درمانی مدیکال 16 نفر (4/44 %) زن و در گروه درمانی ازن تراپی 18 نفر (0/50 %) زن بودند. میانگین سن دو گروه به ترتیب 81/66 و 81/65 سال بود. از نظر آماری جنسیت و سن در گروه های مورد مطالعه تفاوت معناداری نداشتند (6/0