عنوان

Etude sémiotique de la nuit et de l’espace nocturne dans deux œuvres de Charles Baudelaire : Les Fleurs du Mal et Le Spleen de Paris

T28357

فرانسه

Etude sémiotique de la nuit et de l’espace nocturne dans deux œuvres de Charles Baudelaire : Les Fleurs du Mal et Le Spleen de Paris

Dissertation

Ali Beygzadeh Khalaflou

Lettres Persanes et Langues Étrangères

1401

La nuit et l’espace nocturne a une présence particulière dans la littérature française surtout dans la littérature du XIXème siècle qui est marquée par de différents mouvements littéraires. Charles Baudelaire, en tant que le précurseur du mouvement symboliste qui donne une importance remarquable aux images et aux symboles, applique à plusieurs poèmes la représentation poétique de la nuit et de ses ténèbres comme un élément scénique et symbolique. Donc nous pouvons dire que chez Baudelaire, le sens et la place de la nuit sont remarquables et méritent d’être étudiés. Alors, nous donnons comme méthode de travail dans cette recherche, une étude sémiotique qui s’inspire des théories de la nouvelle sémiotique, sémiotique du discours. En effet, la sémiotique est conçue comme une discipline ou bien comme un métalangage visant à étudier l'appréhension et la saisie du sens dans un parcours continu, comme un processus en devenir. Là, on doit citer trois noms très importants dont on a utilisé des théories dans notre travail : Algirdas Julien Greimas, Jacques Fontanille et Denis Bertrand.En effet, dans cette étude, nous avons essayé d’analyser la dimension figurative de la nuit et de l’espace nocturne dans les œuvres majeures de Baudelaire. Notre objectif dans cette étude, c’est d’aborder la figurativité comme l’une des dimensions importantes qui engendrent le sens dans le discours. Nous faisons cette hypothèse que les figures de la nuit et de l’espace nocturne servent, chez le poète, à évoquer des sens comme l’apaisement, la liberté et le commencement de l’imaginaire nocturne, lesquels soulagent la vie douloureuse (Spleen) de Baudelaire.

شب و فضای شبانه در ادبیات فرانسه به ویژه ادبیات قرن 19 میلادی ، که جریان های ادبی مختلفی را در خود جای داده است ، حضور ویژه ای دارد. شارل بودلر ، به عنوان پیشگام جریان سمبولیست فرانسه که اهمیت ویژه به تصاویر و نماد ها می دهد ، شب و تاریکی را به عنوان یک المان نمایشی و نمادین (سمبولیک) در بسیاری از اشعار خود به کار می برد. به جرات میتوان گفت که معنا و جایگاه شب در آثار بودلر حائز اهمیت و نیازمند مطالعه است. ما به عنوان روش کار در این مطالعه از تئوری های جدید نشانه-معناشناسی ، نشانه-معناشناسی گفتمانی استفاده کردیم. در حقیقت ، نشانه-معناشناسی که به عنوان یک روش مطالعه یا به بیانی بهتر به عنوان یک فرا زبان در نظر گرفته می شود به دنبال مطالعه فهم معنا در یک پروسه در حال شکل گیری است. در اینجا باید به سه نام مهم که از تئوری های آنها در کار خود استفاده کرده ایم اشاره کنیم : آلژیرداس ژولین گرماس ، ژاک فونتنی ، دنی برتراند.در این مطالعه سعی شده است با روش نشانه-معناشناسی به تحلیل بعد تجسمی شب و فضای شبانه در آثار برجسته بودلر پرداخته شود. هدف ما از این مطالعه این است که نشان دهیم بعد تجسمی یکی از مهم ترین ساختار های معنا ساز گفتمان است. فرض ما بر این است که تصاویر شب و فضای شبانه در خدمت بیان مفاهیمی همچون آرامش ، رهایی و آزادی و آغاز فرایند تخیل و تصور شبانه است که واقعیت زندگی ملال انگیز بودلر را تغییر می دهد و او را به آرامش می رساند.

نشانه-معناشناسی شب و فضای شبانه در دو اثر شارل بودلر : گل های رنج و ملال پاریس

Sémiotique, Figurativité, Nuit et espace nocturne, Baudelaire, Les Fleurs du Mal, Le Spleen de Paris

نشانه-معناشناسی ، بعد تجسمی ، شب و فضای شبانه ، بودلر ، گل های رنج ، ملال پاریس

Beygzadeh Khalaflou,

Ali

Producer

ASSIBPOUR,

MOHAMMADI-AGHDASH,

Mohsen

Mohammad

Thesis advisor

Consulting advisor

Tabriz

ایران

Central Library University of Tabriz

20230408

ارشد پایاننامه PQ116.B4 1401

Ali Beygzadeh Khalaflou

عبادی

e

TL

276903

a

Y