عنوان

‏یوسف و زلیخا

۷۸۶۳۷۰۸

per

‏یوسف و زلیخا

‮‭۱۰۴‬ برگ، ‭۱۲‬ سطر؛ ‭۱۱‬×‭۱۶‬ س م‬

آغاز کتاب: الهی غنچه امید بگشای گلی از روضه جاوید بنمای بخندان از لب آن غنچه باغم وز آن گل عطر پرور کن دماغم

تاریخ تالیف:۸۸۸ ق.

تدوین و گردآوری: موسسه فرهنگی پژوهشی الجواد

نوع و تزیینات جلد: گالینگور سبز عطف تیماج زرشکی،

خط: نستعلیق

0888

معرفی کتاب: پنجمین مثنوی از «هفت اورنگ» اوست که بر وزن خسرو شیرین نظامی در بحر هزج مسدس (مفاعلین مفاعلین فعولن) و در سال ۸۸۸ هـ سروده شده است. این داستان پیش از جامی بشعر فارسی سروده شده و برخی آنرا به فردوسی «م ۴۱۶» نسبت داده اند و شمس عراقی (-ق ۵ق)؛ نظامی (۵۳۰ - ۶۱۴ق) و مسعود قمی (-۸۹۰ق) نیز این داستان را به شعر پیش از جامی سروده اند. و پس از جامی احمد حمدی (-۹۰۹ق) و ابن كمال پاشا (-۹۴۰ق) مصطفی شمعی برزینی (-۱۰۰۰ق) آن را به شعر تركی در آورده اند. و نیز ناظم هروی، فرخ حسین (۱۰۱۶-۱۰۸۳؟ق) و حبیبی (ق ۱۱ق) و آذر بیگدلی (۱۱۳۴-۱۱۹۵ق) و شعله گلپایگانی (ق ۱۲ق) و شهاب ترشیزی (-۱۲۱۵؟ق) و داود بن مهدی بینوا (-۱۲۴۱ق) و حاذق هروی ( -۱۲۵۹ق) و فضل الله خاوری شیرازی (۱۱۹۰-۱۲۶۷ق) و همایون میرزا قاجار (-۱۲۷۳ق) و میرزا معصوم خاوری تبریزی (-ق۱۳ق) و محمد مهدی منظور اصفهانی (-۱۳۶۵ق) آن را از نو سروده است. جامی در آغاز مثنوی نام حسین بایقرا و عبیدالله احرار ، و در پایان آن نام میر علی شیر نوائی را آورده . شماره بیتها چهار هزار بیت است. بارها در هند و ایران به چاپ رسیده است و در وین به سال ۱۸۲۴ با ترجمه منظوم آلمانی آن نیز چاپ شده است.

عاشق و معشوق

‘āšeq va ma‘šūq

yūsof va zolayxā

جامی ، عبدالرحمن بن احمد

ف‍ه‍رس‍ت‍ن‍وی‍س‍ی‌ ق‍ب‍ل‍ی‌