عنوان

روض الجنان

IR

۱۰-۱۹۰۲۷

فارسی

روض الجنان

[نسخه خطی]

/ از: جمال الدین ابوالفتوح حسین بن علی بن محمد‌ بن احمد‌ بن حسین بن احمد خزاعی رازی.

غلام‌علی.

۱۰۵۸ق.

رحلی. طول ۵/۲۲*۳۶سم. ۶۷۱گ. ۳۱س.

آقای قزوینی (محمد) شرح بسیار مفصلی در معرفی از این تفسیر و مولف آن به نام خاتمه الطبع همین کتاب در فروردین ماه سال ۱۳۱۵ش. مرقوم و در آخر مجلد پنجم این تفسیر (ص ۶۱۵-۶۵۶) چاپ گردیده و در ۱۳۱۳ش. نگارنده در ج ۱ فهرست مدرسه عالی سپهسالار (ص ۱۲۹-۱۳۴) نیز شرحی نگاشته‌ام.

دو مجلد آن سی و چهار سال پیش از این ۱۲۳ق. چاپ شده و بقیه آن در سه مجلد از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ق. نیز در تهران چاپ گردیده است.

1

بسمله سپاس خدایرا که بردارنده این ایوانست...

مولف از علمای امامیه و وعاظ ق ۶ق. بوده و نسبتش به بدیل بن ورقاء که از صحابه حضرت پیغمبر (ص) بوده می‌رسد و منتجب الدین مولف فهرست (د: ۵۰۴-۵۸۵ق.) و ابن شهر آشوب مازندرانی مولف معالم العلماء (د: ۵۸۸ق.) به تصریح خود شاگرد وی بوده و همین تفسیر و کتاب دیگر این مولف روح الاحباب و روح الالباب (= شرح شهاب الاخبار قضاعی) را پیش وی خوانده‌اند. صاحب روضات در ص ۱۸۴ به نقل از ریاض العلماء تالیف رساله یوحناء به فارسی و رساله حسنیه (در ایران مکرر چاپ شده) را نیز به ابوالفتوح رازی نسبت داده و جز کتاب اخیر نسبت آن دو رساله را تایید کرده‌اند و از تفسیر عربی وی که در مقدمه این تفسیر تالیف آن را وعده داده‌اند اثری نیست (نگارنده شنیده بود که دانشمند معاصر آقا شیخ آقا بزرگ طهرانی، دام عمره و توفیقه، مولف کتاب بزرگ الذریعه الی تصانیف الشیعه به نسخه‌ای از این تفسیر دست یافته شرحی به ایشان عرض و استعلام از واقع نمود، در جواب مرقوم فرموده‌اند که من تا به حال بدان دست نیافته‌ام لیکن یکی از هندی‌ها که به عتبات مشرف شده بود وجود آن را در یکی از کتابخانه‌های هند خبر داد و بنا شد که نمونه‌ای از آن را در مراجعت بدان جا استنساخ و برای ما بفرستد اما تاکنون نفرستاده است.

نوع خط:

نوع کاغذ:

تزئینات جلد:

نسخ و ثلث. آیات قرآنی به خط ثلث و ترجمه فارسی آنها به خط نسخ با شنجرف نگاشته شده.

دولت آبادی.

تیماجی.

ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۳۵۲-۱۳۵۳.

این نسخه شامل ده جزء یا ده جلد اول این تفسیر می‌باشد. این نسخه به تصریح کاتب در ذیل جز یکم (پایان مجلد اول) از نسخه‌ای مورخ ۶۱۵ق. رونویس شده و یادداشت‌های موجود در پشت آن نسخه نیز به این نسخه نقل گردیده است. آنان که از روی آن استنساخ یا از آن استفاده کرده‌اند نیز هر یک در آنجا یادداشت و سال آن را هم معین نموده‌اند و آخر آنها یاداشت قاضی نورالله شوشتری در ۱۰۰۰ق. در شهر لاهور است و تذکر داده‌اند که در مدت سه ماه به مطالعه و مقابله آن نسخه موفق گردیده‌اند ونیز پشت صفحه نخستین جزو هفتم که نویسنده آن را اول مجلد دوم معرفی نموده، یادداشت زیرین نگارش یافته: «هذه المجلد کالمجلد السابق منقول من نسخه الاصل الذی وقفها علی الروضه الرضیه الرضویه علی مشرفها الف سلام و تحیه مرقوم (کذا و الظاهر انه غلط و الصحیح المرحوم) المرتضی الاعظم السید علاءالدین بن سید مظفر بن سید علاءالدین الاثیر (کذا و الظاهر انه الناش) من اولاد حمزه بن الامام موسی الکاظم علیه السلام فی خامس ذیحجه الحرام سنه سبعین و ثمانمائه»

ایران

کتابخانه٬ موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی

MF

87856

a

Y