تهیه پوشش نانو فیبری حاوی عصاره گیاهی هواچوبه و بررسی اثر آن در بهبود روند ترمیم زخم سوختگی درجه ۳ در مدل حیوانی
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
فاطمه اصغری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Other Physical Details
جدول ، نمودار
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی(PHD)
Discipline of degree
نانوفناوری پزشکی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
زخمهای سوختگی بدترین نوع زخم از منظر درمانی و خطر عفونت به شمار میروند. هدف اوليه در مراقبت زخم تسریع پيشرفت بهینه بسته شدن و بهبود زخم به وسیله اپیتلیزاسیون مجدد در روند التیام پوستی است. اگرچه بهبود زخم یک فرایند طبیعی ترمیم بافت آسیبدیده و یا از دست ¬رفته است، اما استفاده از یک پوشش مناسب بر روی زخم می¬تواند روند ترمیم را تسریع کند؛ زیرا مانع از عفونت باکتریایی و آسیب بیشتر بافت خواهد شد. در این مطالعه ساخت و تهیهی داربست نانوفیبری حاوی عصاره گیاه هواچوبه به جهت پوشش زخم بر روی بافت پوست آسیبدیده و همچنین توانایی آن در تسریع ترمیم زخم مورد توجه قرارگرفته است. داربست نانوفیبری PCL/کیتوزان/PEO حاوی عصاره¬ی هواچوبه تهیه و مشخصه¬یابی شد. داربست مربوطه از نظر توانایی ترمیم زخم در محیط برون-تنی و درون¬تنی در مدل حیوانی رت مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور ابتدا نانوفیبرهای PCL/کیتوزان/PEO و نانوفیبرهای PCL/کیتوزان/PEO حاوی ۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ درصد عصاره به روش الکتروریسی دونازل ساخته شد. سپس داربست¬های نانوفیبری تهیه شده با تست¬هایATR-FTIR ، SEM، استحکام مکانیکی، تست کاهش وزن، زاویه تماسی و رهایش عصاره مورد بررسی و مشخصه یابی قرار گرفتند. زیست¬سازگاری و همچنین تکثیر سلولی روی نانوفیبرها با استفاده از سلول¬های فیبروبلاست پوستی و با روش XTT بررسی شد. داربست¬های تهیه شده در زخم سوختگی تمام ضخامت در مدل حیوانی رت مورد ارزیابی بالینی قرار گرفت. بهبود زخم در تمامی گروه¬های مورد مطالعه در زمان¬های ۷، ۱۴ و ۲۱ روز پس از زخمُ، از نظر اپیتلیزاسیون مجدد و محتوای کلاژن مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت و در پایان اثر این داربست¬ها بر بازسازی بافت پوست با رنگ آمیزی H&E و MTو همچنین بیان ژن کلاژن I و III توسط Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تصاویر SEM نانوفیبرها نشان داد که با افزایش غلظت عصاره، اندازه قطر نانوفیبرها افزایش می¬یابد به¬طوری که میانگین قطر در نانوفیبر بدون عصاره و نانوفیبر حاوی ۲۵ درصد عصاره عصاره به ترتیب ۵/۳۶±۱۰۴ و ۵/۸۴±۳۹۶ بدست آمد. نتایج زاویه ترشوندگی نشان داد که با افزایش غلظت عصاره زاویه تماس نانوفیبرها با قطره آب افزایش می¬یابد و تفاوت معنی داری بین داربست نانوفیبری بدون عصاره و داربست¬های نانوفیبری حاوی ۲۰ و ۲۵ درصد عصاره مشاهده شد. نتایج آنالیز FTIR- ATRحضور گروه¬های عاملی مورد نظر شامل گروه استري C = O، گروه کششی CH2 و گروه آمین NH در تمامی گروه¬های مورد مطالعه را تایید کرد. تصاویر SEM داربست¬های نانوفیبری بعد از ۲۴ ساعت غوطه¬وري در بافر فسفات، پایداری ساختاری این داربست¬ها را نشان داد. آنالیز نتایج تست استحکام مکانیکی در گروه¬های مورد مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت عصاره مدول یانگ کاهش پیدا می¬کند، بدین معنی که داربست نانوفیبری با مدول یانگ پایین¬تر مقاومت کمتری در برابر تغییر شکل ارتجاعی از خود نشان می¬دهد. مطالعات مربوط به کاهش وزن نانوفیبرها در محیط بافر فسفات حاوی آنزیم لیزوزیم تحت شرایط ۴/۷=PH و دمای ۳۷ درجه سانتی¬گراد نشان داد که داربست نانوفیبری حاوی ۲۵ درصد عصاره بیشترین میزان کاهش وزن در حدود ۵۹/۱±۲۶ درصد را در مقایسه با دیگر گروه¬های مورد مطالعه بعد از ۲۸ روز دارد. نتایج آزادسازی عصاره رهایش انفجاری در ساعات اولیه برای تمامی گروه¬های مورد مطالعه نشان داد که این میزان با افزایش غلظت عصاره افزایش می¬یابد به¬طوری که بیشترین میزان رهایش عصاره در داربست نانوفیبری حاوی ۲۵ درصد عصاره حدود ۴۱ درصد در بازه¬ی زمانی ۹۶ ساعت محاسبه گردید. مطالعات حیوانی در راستای ارزیابی ماکروسکوپیک بسته شدن زخم در بازه زمانی ۲۱ روز برای تمامی گروه¬ها محاسبه شد و نتایج نشان داد که بسته شدن زخم در گروه داربست نانوفیبری حاوی ۱۵ درصد عصاره در مقایسه با سایر گروه¬های مورد مطالعه سریع¬تر انجام گرفت. همچنین نتایج رنگ¬آمیزی بافتی H&E در گروه¬های مختلف مورد مطالعه نشان داد که اپیتلیزاسیون مجدد و ضمائم پوستی از قبیل غدد چربی و فولیکول مو در داربست نانوفیبری حاوی ۱۵ درصد عصاره در مقایسه با سایر گروه¬های مورد مطالعه مشهود بود. درصد تراکم کلاژن توسط رنگ-آمیزی MT ارزیابی شد و نتایج نشان داد که میزان تراکم کلاژن در داربست نانوفیبری حاوی ۱۵ درصد عصاره در مقایسه با گروه کنترل و دیگر گروه¬های مورد مطالعه بیشتر بوده و در حدود ۶/۴±۶/۷۷ درصد بعد از ۲۱ روز محاسبه شد. در نهایت نتایج مربوط به بررسی بیان ژن کلاژن I و III توسط Real Time PCR، افزایش بیان در گروه داربست نانوفیبری حاوی ۱۵ درصد عصاره نسبت به گروه کنترل و داربست نانوفیبری بدون عصاره را نشان داد. در مجموع می¬توان چنین نتیجه گرفت که داربست نانوفیبری PCL/کیتوزان/PEO حاوی ۱۵ درصد عصاره هواچوبه نسبت به دیگر گروه¬های مورد مطالعه سرعت بهبود زخم را به میزان مناسبی می¬تواند افزایش دهد و همچنین سبب بازسازی کامل اپیدرم در فرآیند بهبود زخم می¬شود. از طرفی به¬دلیل استحکام مکانیکی مناسب و شرایط مطلوب از نظر ساختاری و همچنین سازگاری خوب با سلول¬های فیبروبلاست پوستی گزینه مناسبی جهت استفاده در مهندسی بافت پوست می¬باشد.