عنوان

تحلیل حقوقی دعاوی اثبات مالکیت در مقررات قانونی و رویه قضایی ایران

Number

‭۸۶۱۹پ‬

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

تحلیل حقوقی دعاوی اثبات مالکیت در مقررات قانونی و رویه قضایی ایران

First Statement of Responsibility

/علی پارسا

Name of Publisher, Distributor, etc.

پردیس بین المللی ارس

Specific Material Designation and Extent of Item

‮‭۱۴۸‬ص‬

Text of Note

چاپی

Text of Note

بصورت زیرنویس

Dissertation or thesis details and type of degree

کارشناسی ارشد

Discipline of degree

رشته حقوق گرایش خصوصی

Date of degree

‮‭۱۳۹۱/۰۶/۲۵‬

Text of Note

بر اساس بند اول ماده ‮‭۲۹‬ قانون مدنی مالکیت ، مهمترین علاقه ای است که اشخاص بر اموال دارند و در نتیجه و با تحقق مالکیت ، هر مالکی نسبت به مایملک خود حق همه گونه تصرف و انتفاع را دارد) ماده ‮‭۳۰‬ قانون مدنی ( با این وصف حق مالک منوط به اثبات مالکیت وی است و این چنین اثباتی هم در اموال منقول و هم در اموال غیر منقول مصداق پیدا می کند و از طرفی به رغم آن که مدت زمان مدیدی که از رسوخ و پیدایش دعوی اثبات مالکیت در نظام قضایی ایران می گذرد ، پیچیدگی حقوقی و اختلافات راجع به رسیدگی یا عدم رسیدگی به این دعوا ، هنوز زایل نشده و رویه قضایی در این خصوص به نتیجه قاطعی دست نیافته است و آرایی همانند رأی وحدت رویه ی هیات عمومی دیوان عالی کشور تحت شماره‮‭۱/۱۰/۱۳۸۳ - ۶۷۲‬مبنی بر اینکه خلع ید از اموال غیر منقول فرع بر اثبات مالکیت بوده و اقامه دعوای خلع ید قبل از اثبات مالکیت قابلیت استماع در مراجع قضایی را ندارد ، نیز باعث بروز اختلافات شدید و منشاء صدور آراء متهافت و متناقض گردیده است که در این تحقیق سعی شده است که به فروض مختلف و موارد متعدد که هر کدام نیازمند بحث مستقلی است پرداخته شود

Text of Note

According to art.29 of Iranian civil code, ownership is an important right driving from property and so with the realization of ownership, every owner has unlimited rights of occupation and exportation over hisproperty.(Art.30). Not whit standing, the owners right is subject to his ownership, whether in movable or immovable properties. In one hand, in spite of a long time of passing of petitory action in Iranian legal system , yet, controversy about competence of Iranian tribunal dose not terminate and jurisprudence dose not receive a unified practice. In spite of precedent such as award no. 1383/10/1 672 that laid downs that dispossession depends on proof of ownership, yet this controversy dose not terminate . This study tries to discuss different presumptions and various matters which they need to be serparately surveyed

پارسا، علی

حاجی نوری، غلامرضا، استاد راهنما

سکوتی، رضا، استاد مشاور

Public note

سیاه و سفید

نمایه‌سازی قبلی