مبانی فقهی اعتراف به گناه در گروه های نو پدید اجتماعی و آثار و پیامدهای آن
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
/ مرتضی درزی رامندی
نام ساير پديدآوران
؛ استاد راهنما: مرتضی چیت سازیان
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۳
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۸۹ ص.
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۸۷ - ۸۹؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
فقه و مبانی حقوق اسلامی
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۳/۱۲/۲۴
امتياز متن
۱۶
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
صیانت و حفظ آبروی افراد در متون اسلامی و جوامع حدیثی از جایگاه ویژهای برخوردار است. حکم اولیه عبارت است از اینکه آبروی افراد نباید در معرض خطر و تهدید قرار بگیرد و انسان نباید خود به خود به این نعمت الهی آسیبی وارد سازد.اعتراف به گناه نزد افراد مختلف، احکام گوناگونی پیدا میکند. امروزه انواع مختلفی از مصادیق اعتراف در جامعه رخ میدهد که هرکدام احکام مربوط به خودش را دارد و نمیتوان تحت یک قاعدۀ کلی دربارۀ همۀ آنها سخن گفت. اما به همین مقدار میتوان اعتنا کرد که صیانت از آبروی خویش، وظیفۀ هر مسلمانی است و باید از حیثیت و شخصیت خویش دفاع کند؛ مگر در مواردی که شرع اجازه فرموده تا اعتراف به گناه واقع شود و در واقع، این موارد دارای مصلحتی بسیار بالاتر از حفظ شخصیت و آبروی فردی دارد.در این پایاننامه به بررسی مصادیق اعتراف به گناه در گروه های نوپدید اجتماعی از قبیل اعتراف به گناه در مراکز روانشناسی، روان درمانی و اعتراف در نزد بازجویان و ضابطین قضائی میپردازیم که گاهاً بسیاری از افراد به آن مبتلا میگردند و بدون رعایت خطوط قرمزی را که شرع مقدس برای آن تبیین نموده اقدام مینمایند که سعی میگردد این خطوط به صورت واضح مورد مداقه قرار گیرد.واژگان کلیدی: اعتراف، آبرو، گناه،جرم، هتک، مؤمن، حدود،گروه های نوپدید اجتماعی
رده بندی کنگره
شماره رده
BP
۱۹۸
/
۶
نشانه اثر
/
الف
۷
د
۴ ۱۳۹۴
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )