از اشعار مولف پیداست شیرازی و معاصر با شاه سلطان حسین صفوی بوده، جلوس این پادشاه را «کمر بست و افسر به تارک نهاد = ۱۱۰۵» یافته و ادوارد برون به نقل از تذکره حزین از شفیعای اثر تخلص نام برده که مسلما مراد همین شاعر و صاحب دیوان است و در فارسنامه ناصری (گ ۲ ص ۱۴۲) زیر عنوان «اثر مشهور به شفیعای اعمی شیرازی» او را معرفی کند و گوید از قریه پراشکفت از کوه مره شیراز است و معاصر شاه سلطان حسین صفوی بوده و در دیوان وی ماده تاریخهائی تا سال ۱۱۱۱ق. یافت میشود. وی تاریخ وفات مرحوم مجلسی (محمدباقر بن محمدتقی) را «قدوه اهل یقین رفت از میان ۱۱۱۰» گفته است و اثری از اثر پس از سال ۱۱۱۱ق. در دیوان وی نیافتهام.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
نستعلیق.
متن يادداشت
سمرقندی.
متن يادداشت
تیماجی.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
ص ۱۷۴ و ۳۹۲ و ۸۱۷ نگارش یافته، برخی از برگهای آن افتاده و پارهای وصالی گردیده و برگهای آن جدولکشی شده.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر