/ از: میرزا عبدالله بن فریدون گرجی مشهور به میرزا اشتها.
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
میرزا فتح الله.
مشخصات ظاهری
ابعاد
خشتی باریک. ۱۵/۵*۲۰/۵سم. ۵۴گ. ۱۴ بیت.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
1
متن يادداشت
آغاز دیباچه: بسمله حمد بیحد و ثنای بی عد و ستایش بی عدد خداوندی را سزد که در کشور هستی و دائره وجود الخ...
متن يادداشت
آغاز دیوان: بمسمومان ز تریاقی نمانده رحم بر دلها/ الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
مولف در ۱۲۴۵ق. در اصفهان متولد شده، آقا محمدخان قاجار پدر او را با چند تن دیگر از نجبای گرجستان به ایران آورده و اشتها در اصفهان بدین جهان پا گذارده، در اوان جوانی به تحصیل علوم ادبیه پرداخته و از صرف و نحو و منطق و کلام و عروض و قافیه بهرهای گرفت و از خط حظی وافر یافت و از این راه کسب معاش مینمود. طبع وی به گفتن اشعار قادر و در اوائل سرگشته تخلص مینموده ولی در اواخر اشتها تخلص کرد و در ۱۲۸۹ق. وفات یافت و عباس قلی خرم تخلص بختیاری این رباعی را در تاریخ وفات وی انشاء کرده:
متن يادداشت
افسوس که اشتهای با فضل و هنر/ از ملک فنا سوی بقا کرد سفر
متن يادداشت
گفتا پی تاریخ وفاتش خرم/ «ای وای که اشتها نداریم دگر»
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
شکسته نستعلیق.
متن يادداشت
فرنگی.
متن يادداشت
تیماجی.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
بر سه ورق کاغذ ننوشتهای که در آخر بوده غزلیات دیگری از شاعر که در دیوان گذارده نشده نگارش یافته و پشت صفحه اول نسخه مطالبی متفرقه است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۴۷۰.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
اشعار این دیوان غزلیاتی به طرز حافظ شیرازی ولی مشتمل بر نام اقسام خوراکیها است و بسیار مدح کله و پاچه دارد. بنابر آنچه در مقدمه این نسخه نوشته شده، میرزا نصرالله بن محمدشفیع خوشنویس اصفهانی که میرزا عبدالله اشتها چند سال معلم خط اطفال وی بوده به تدوین پرداخته و این دیوان را ترتیب داده است. دیباچه این دیوان را علی محمدمنشی پسر محمدعلی منشی انشا نموده و اطلاعات راجع به این شاعر از آنجا اقتباس گردیده و میرزا نصرالله مذکور در حواشی این دیباچه مطالبی اضافه نموده و دیباچه را به غزلی از اشتها که مطلع آن زیر این سطر آورده میشود ختم کرده است:
متن يادداشت
هر که شود کاسه لیس آل محمد/ برخورد از سفره نوال محمد