نسیمی کنت کنزا محربی دور/ حدیثی لولو شهواره منکدر// دریای محیط جوشا گلدی/ کان ایله مکان خروشه گلدی// سر ازل اولدی آشکارا/ عارف ینبه ایلاسون مدارا// پر بهره دالوت تو روز نسیمی/ ترک ایلدی اوزرایله نسیمی// حروف الفباء: شوال تمام ایلرنک یوزوندن چونکه اولدی نقاب ظلمتونک دورانی کتجپی طاهر اولدی آفتاب ای نسیمی سجده قیل ما همه کیم حق دن سنکا فاعبدواای اه و اسجد و اقترب گلدی خطاب...
متن يادداشت
... و له قدس سره. جنت عدن ایمش بورونک اوشته لبونکده کوثری قدر و براتای مش ساجونک خال خطونک ملک لاری چیکتی ساجونک نسیمی نی خبر عشقه نیلاسون خبیر انونکدور او نیاسون دور قمرده خبری لکاتبه: چو دیوان مخدوم سید نسیمی/ به سعی فلک قدر خورشید مسند// محمد موتمن آن امیری که بادش/ زمان تابع و بخت دولت مخلد// به توفیق یزدان کتابت نموده/ فقیر گنهکار «سلطان محمد»// به ماه محرم مکمل شدست این/ مرصع کتابی مزین مجلد// چو ده روز بگذشت در روز عاشور/ نمود این مه نو جمال مجدد// ز درهای معنی که مخزون در آنست/ چگویم که بیش است از حد و از عد// چو از فضل و دانش بدین کرد میل او/ رسید فیضش از فضل شیخ مجرد// شده فضل تاریخ او ور ندانی/ بیفزای ده سال بر روی نهصد (=۹۱۰)// خدایا قبولی دهش در نظرها/ که چون بیندش چشم گردد مقید// از آن کوردل دور باد این صحیفه/ که با اعتراض است در نیک و در بد// تاریخ دیگر: تاریخ کتابتش شود طی/ خالی چو نهی تو بر رخ وی// «طی» با گذاردان نقطهای روی آن میشود «ظی» که برابر است با ۹۱۰.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
کتابت برای امیر محمد موتمن، نویسنده شاید سلطان محمد خندان هروی (زنده تا ۹۵۷ق.) باشد (خوشنویسان بیانی، ج۱، ص۲۶۸و ۲۷۲).
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
تزئینات نسخه:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
متن يادداشت
نستعلیق.
متن يادداشت
عنوان زرین.
متن يادداشت
جدول زر و لاجورد، با سه سرلوح مذهب نفیس تیموری زیبا.
متن يادداشت
تیماج عنابی معرق با نقوش قطاعی فوقالعاده ظریف اسلیمی.
متن يادداشت
سفید.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: شماره ۲/ ج ۱، صفحه ۱۸۰.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
سومین دیوان از مجموعه دارای سه دیوان است، به ترتیب تهجی با تخلص نسیمی، بند نخستین مثنوی است سپس غزلها از حرف باء تا یاء بند چهارم غزل عربی است با قافیه تاء.