این مجموعه در اصل چند رساله جداگانه بوده که در یک مجلد صحافی شده است.
به نظر میرسد بعضی از رسالههای پنجم و هفتم و هشتم اصل نسخههایی باشد که به سلطان عثمانی تقدیم شده است.
قیمت نسخه به سیاق.
نوشته شده به نام سلطان بایزید بن محمد خان (۸۸۶-۹۱۸ق.)
1
2
الحمدلله الذی خلق الارض و السموات و جعلها و من فیهن لاولی الباب (کذا) عبره و آیات... قال تاج الشریعه فی کتابه التنقیح لایجوز عند بعض اهل الحدیث النقل بالمعنی لقوله(ع) نضرالله امرا سمع منا مقاله فوعاها و اداها کما سمعها فاجاب مولانا سعدالدین رح فی تلویحه بان النقل بالمعنی من غیر تغیر ادا کما اذا سمع.
ان یعلم هذه التفاصل و لا شک انه یصدق للمحرک منها لاصبعه من شانه ان یعلم حرکه اجزائه عند حرکه اصبعه.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
رکابه نویسی:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
ویزگی های درون جلد:
نستعلیق، نسخ و رقاع.
عناوین و نشانیها شنگرف.
در بعضی از رسالهها آثار سطراندازی مشخص است.
نسخه پردازی عثمانی.
دارد.
فرنگی شکری آهار مهره.
تیماج عنابی ضربی با ترنج منقش به گل هشتپر و بوتههای اسلیمی در حاشیه آن و لچکیهای کوچک، مجدول گرهی زرین، دو رو. قطر: ۷/۲.
درون قهوهای.
1
یادداشتهای صفحه عنوان:
با عناوین «قال - اقول» گزارش شده است.
در مقدمه گوید: «و بعد فان عبدا حقیرا من عباده اراد ان یکتب بعض ما لاح فی باله و اعتقاده فی موضع التحقیق و التدقیق عند استاده و لو نظر الیه من طرف عینه بحسن القبول یکون وجیها و ان کان فی نفسه واجب الاعراض و العدول و المسئول من عنایته التامه الکامله و حمایته العامه الشامله ان ینظر الی اقواله و احواله ثم الی الله فوضت امری».
نام کتاب «مجموعه الرسائل، حضرت کاتب ابیالقبا علیهالسلام. مشتمل است بر ده رساله در علوم ادبیه و قصاید عربیه و حکمت و تفسیر و غیرها»
1
3
تملک سید حاج ابیبکر مفتیزاده انطاکی در ۲۱ن سال ۱۲۰۹ق.
خریداری از کریمزاده در اسفند ۱۳۴۷ش.
مهر تملک بیضوی به نقش: «عبده محمود پاشا ۱۲۳۳».
مهر مدوری که کلمه علی در آن دوبار به صورت آینهوار تکرار شده است.
یک مهر هشت ضلعی که کلمه «ابوبکر» در رسط آن و نام اصحاب کهف در اطراف آن نقش بسته است: «یملیخا، مکسلیینا/ مشلیینا، مرنوش/ دبرنوش، ساذنوش/ کفشططیوس، قطیر» با تاریخ ۱۱۵۳ق.
ماخذ فهرست: جلد ۱/۲۹، صفحه ۲۰.
نسخه ما شامل این موضوعات است: گفته تاجالشریعه در التنقیح درباره نقل به معنی حدیث، گفته سعدالدین در تلویح درباره نسخ آیات، سخن تنقیح درباره شرایط راوی خبر واحد، گفته صاحب هدایه درباره استحباب تاخیر فجر و ظهر و مغرب در یوم غیم، گفته میر سید شریف در شرح مواقف درباره عصمت انبیا و علم خداوند و جبر و اختیار بندگان.